x
Joost Spijkers werd voor het theater geboren op 23 juni 1977 in Melick en Herkenbosch. Na enige omzwervingen door Limburg en het voormalig Joegoslavië kwam hij terecht op de Academie voor Kleinkunst/de Theaterschool in Amsterdam. Daar vormde hij met klasgenoten de theatergroep de Ashton Brothers. De Ashton Brothers zijn Pim Muda, Joost Spijkers en Friso van Vemde.
Zij speelden hun muzikale spektakelshows over de hele wereld, van Parijs tot Toronto en van Budapest tot Edinburgh. Na vijf, door pers en publiek bejubelde, en internationaal bekroonde theatershows ontwikkelden de Ashton Brothers hun zomerfestival Ashtonia waarmee ze de zomers van 2017-2018-2019 tienduizenden mensen naar hun circus in onder meer de tuin van Slot Zeist trokken.
Als Ashton Brother specialiseerde Joost zich tot onfortuinlijke flamencodanser, primo ballerino, acrobaat in de trapeze en tissue, sterke man, blinde pianist, amoebe, brandende derwishdanser, en zanger van liederen die niemand kan verstaan.
Sinds 2015 maakt Joost samen met zijn band en toneelschrijver Peer Wittenbols "solo" muziektheaterprogramma's. Joost won in 2018 de Poelifinario voor het meest indrukwekkende theaterprogramma in de categorie kleinkunst. De voorstelling stond in de Theaterkrant top 5 van de beste theatervoorstellingen van het jaar. In 2022 won hij de Annie MG Schmidtprijs 2021 voor het beste theaterlied met het lied "Welkom Thuis" uit de voorstelling "Hotel Spijkers". De nummers uit de shows zijn uitgebracht op vier albums. Joost zingt in het Nederlands en in alle andere talen uit zijn jeugd in theaters in Nederland, Servië, Bosnië, Kroatië, Slovenië en Tsjechië.
Joost is getrouwd met Iva Lešić en is vader van Joakim, Sara Sofie en Stela Tara.
O ja, alles wat hij zingt is echt gebeurd.
venster sluiten
Joost Spijkers werd voor het theater geboren op 23 juni 1977 in Melick en Herkenbosch. Na enige omzwervingen door Limburg en het voormalig Joegoslavië kwam hij terecht op de Academie voor Kleinkunst/de Theaterschool in Amsterdam. Daar vormde hij met klasgenoten de theatergroep de Ashton Brothers. De Ashton Brothers zijn Pim Muda, Joost Spijkers en Friso van Vemde.Zij speelden hun muzikale spektakelshows over de hele wereld, van Parijs tot Toronto en van Budapest tot Edinburgh. Na vijf, door pers en publiek bejubelde, en internationaal bekroonde theatershows ontwikkelden de Ashton Brothers hun zomerfestival Ashtonia waarmee ze de zomers van 2017-2018-2019 tienduizenden mensen naar hun circus in onder meer de tuin van Slot Zeist trokken.
Als Ashton Brother specialiseerde Joost zich tot onfortuinlijke flamencodanser, primo ballerino, acrobaat in de trapeze en tissue, sterke man, blinde pianist, amoebe, brandende derwishdanser, en zanger van liederen die niemand kan verstaan.
Sinds 2015 maakt Joost samen met zijn band en toneelschrijver Peer Wittenbols "solo" muziektheaterprogramma's. Joost won in 2018 de Poelifinario voor het meest indrukwekkende theaterprogramma in de categorie kleinkunst. De voorstelling stond in de Theaterkrant top 5 van de beste theatervoorstellingen van het jaar. In 2022 won hij de Annie MG Schmidtprijs 2021 voor het beste theaterlied met het lied "Welkom Thuis" uit de voorstelling "Hotel Spijkers". De nummers uit de shows zijn uitgebracht op vier albums. Joost zingt in het Nederlands en in alle andere talen uit zijn jeugd in theaters in Nederland, Servië, Bosnië, Kroatië, Slovenië en Tsjechië.
Joost is getrouwd met Iva Lešić en is vader van Joakim, Sara Sofie en Stela Tara.
O ja, alles wat hij zingt is echt gebeurd.
venster sluiten
Iemand als jij
Alle vrouwen hebben benen
Buiten is het altijd nacht
Het regent edelstenen
Waaraan heb ik jou verdiend?
Want met dit rode licht
Met dit rode licht op je gezicht
Toen je van de barkruk viel
Leek je even op Lucile
Dat was een compliment
Dat snap je pas als je haar kent:
Luhuhuhu Blijf! Dat was een compliment
Dat snap je pas als je haar kent
De gevels lijken zerken
De grachten zwarte inkt
De dronkenman een drenkeling
Die hoopt dat hij verdrinkt
Goed proosten is hard werken
Want met dit rode licht
Met dit rooie licht op je gezicht
Als je voor de pleepot knielt
Lijk je even op Lucile
Zo kwetsbaar, zo fragiel
Luhuhuhu Blijf! Dat was een compliment
Dat snap je pas als je haar kent:
De laatste ronde, laatste bel
Klinkt als het carillon
Dat aan zijn eerste lied begon
Kun jij betalen? Vraag de bon!
Je krijgt het morgen wel
Jij krijgt in dit valse licht
Met jouw gewicht de ketting nooit meer van je wiel
Nu lijk je even op Lucile
Vloekend, scheldend, en profile
Met tranen van duizend promille
Je zomerjurk als een boerenkiel
Te stom nog voor een scootmobiel
Te dronken voor het nachtasiel
Jij kinderloze moederziel
Jij moederloze kinderziel
Die van een fust jonge beviel
Jij hebt nog minder sexappeal
Dan een opgezet reptiel
Dan een opgedregd fossiel
Dan een manke necrofiel
Kus me, mij, arme schlemiel
Mij, seniele randdebiel
Mij, infantiele imbeciel
Die altijd voor de foute viel:
Lucide, fluïde, perfide, Lucile
Blijf! Dat was een compliment
Dat snap je pas als je haar kent