Welkom hier

U dacht nog op de dag van uw pensioen:...
Vanaf nu; alleen nog leuke dingen doen...
Kinderen, kleinkinderen, verre reizen naar de zon...
U dacht dat alles eindelijk opnieuw begon; dat zoiets kon...
Maar u vergat mij...
Ik was al vlakbij...
Ik kwam van rechts met de bus...
Uit het niets...
U op uw gloednieuwe fiets...
Van links...
Dus...

En jij daar! Jij! Nog maar zo kort getrouwd...
Jij dacht nog: verdien ik het dat iemand zoveel van mij houdt...
Huisje, appelboompje, beestje, alvast een kamertje voor de kleine...
Lang en gelukkig de zijne, dacht je toen. Maar je was al bijna de mijne...
Alleen: je kende mij nog niet zo goed...
Ik woonde dan al in je bloed...
Ik zat er al...
Overal..
In je lymphen, je longen, je gal...
Trouwlint...
Werd rouwlint...

Zelf weten of je huilt!
Maar wie huilt, verraadt waar hij schuilt...

En jij dan!
Jij was precies op tijd, meisje...
Daar op het eennachtsijs...
Precies op tijd voor je laatste reis...
Naar de bodem van het grauwe water...
Niet eerder, niet later...
Precies op tijd voor de hoofdprijs
Jij was pas zes toen ik je vond...
Wist jij toen al dat ik bestond?...
Wie dacht je dat ik was...
Toen je me zag?
De oude man in het zwart?
De witte engel met het koude hart?
Zo heb ik nog honderd namen...
Kijk me aan, jongedame...

Zelf weten of je huilt!
Maar wie huilt, verraadt waar hij schuilt...

En jij...
En jij...
Of jij...
Ik hoef jou niet te zoeken...
Want ik heb je al...
Ik hoef jou niet te lokken...
Je woont al in de val...
Je hoeft niet aan de ketting...
Jij blijft toch wel hier...
De mens is zelfs na zijn leven...
Nog een gezelschapsdier...

Natuurlijk; ik word door jullie uitgelachen...
Uitgejouwd, afgesnauwd of doodgezwegen...
Of weggepest met psalmen of peniceline...
Prima! Ik wacht geduldig af. Om u te dienen...
Weet dat jullie zo aan jullie kleine levens hangen...
En zo naar de eeuwigheid verlangen...
Dankzij mij, en niets of niemand anders dan Uw getrouwe...
Dus mondje houwen,

En doe maar wat ik zeg...
Niet toevallig dat jij me treft...

Toegegeven:
Sommigen van jullie overleven eventjes...
Hun eigen dood met kunst of wetenschap, muziek...
(Rembrandt, Nico Haak, Madame Curie:...)
Hun lichaam kreeg ik wel (en best snel)...
Maar in hun werk leven ze nog even voort...
Knap hoor...

En zo zijn er nog wel wat lastige dingen...
Die zich lastig laten bedwingen:...
Hardnekkige liefdes, bijvoorbeeld, of kostbare herinneringen...
Of steeds dezelfde liedjes die jullie blijven zingen
Die zijn moeilijk klein te krijgen...
Maar elke zanger zal ooit zwijgen...
Wit begint...
Zwart wint...

Zelf weten of je huilt!
Maar wie huilt, verraadt waar hij schuilt...

Nee, ik verbrand je kerken niet...
En ik zal je standbeelden niet onthoofden...
Jullie maken zelf wel kapot...
Waar je zo graag in geloofde...

Ik bombardeer je synagogen niet...
Of je moskeeën of abdijen...
Ik haal mijn mes niet door je schilderijen...
Nee, daar ben ik niet bij...
Lukt jullie prima zonder mij...

Jij...
Ja, jij...
Ik kom voor jou, voor jou alleen...
Niet voor je have en goed...
Niet voor je geld of je goud...
Maar voor je vlees en bloed...
Waarom?
Niet omdat het moet...
Waarom dan?
Niet omdat het kan...
Wil je weten dat ik vertel
Waarom wel?
Kom!
Kom maar, jij...
Dichterbij...

Daarom!
Dat is waarom...

Maar ik moet gaan...
Aan alles komt een einde...
Het werkt roept...
Roept mijn naam...
Hoor ze gillen...
Hoor ze bidden...
Hoor ze huilen om mij...

Zelf weten...